Nacompetitie promotie naar Res.Hoofdklasse Zondag West II
Antibarbari 2 – VVH 2 3 – 3 (VVH 2 w.n.s. 5 -6)
“Het 2e neemt de eerste hindernis. De “andere Max” eist hoofdrol op!”
Het 2e heeft het eerste obstakel in de race om promotie naar de Res. Hoofdklasse (!!!) afgelopen zondag 2 juni j.l. omzeild door in de bakoven van Rotterdam Kralingen de reserves van Antibarbari uit te schakelen in een ware thriller!
Festival
Na het uitspelen van de reguliere competitie met overwinningen thuis op Zoetermeer 2 (4 – 1) en Slikkerveer 2 (5 – 3) en een nederlaag met een “gemankeerd” elftal uit bij WCR 2 (2 – 0) in Rhoon was de eerste tegenstander tijdens het toetje van dit seizoen het vorig jaar nog gepromoveerde kampioensteam van onze studentenvrienden uit Rotterdam, Antibarbari 2.
Mo had veel keuzes moeten maken, omdat een behoorlijk aantal stamspelers uit het 2e vandaag de voorkeur hadden gegeven aan een festival. Daardoor werd nu een beroep gedaan op een paar “gastspelers” uit het 1e elftal en 3 junioren (w.o. 2 spelers uit de JO17 !!!).
Toch betrad het 2e met een behoorlijke dosis zelfvertrouwen de snikhete arena.
Achterin verdedigde Max het doel i.p.v. Rob “Wuwu”(festival) en verder speelde “Bruce” weer eens mee in de laatste linie van het 2e als rechtsback i.p.v. Jur (festival). Verder was een basisplek ingeruimd op het middenveld voor de JO17 junior Sem de Bruijn en speelde Romeo voorin i.p.v. “Bakkertje (festival). Verder was er nog een uitgebreide reservebank beschikbaar, waarop in de loop van de partij een beroep gedaan zou gaan worden…….
Effectief
Al snel bleek dat Antibarbari over een gezelschap balvaardige spelers beschikte, met 2 gevaarlijke buitenspelers die onze vleugelverdedigers handenvol werk bezorgden. De thuisploeg had vanaf het begin een groot veldoverwicht en ca. 80% balbezit. De aanvalsgolven waren gevaarlijk, maar de defensie met “Dan” en “Lobo” stond als een huis en gaf wederom geen krimp. Verder bleek Max een zeer goede vorm meegesleept te hebben naar Rotterdam.
Zelden kwamen onze mannen in de buurt van de goal van de tegenstrever. Maar als het dan een keer gebeurde, was het ook gelijk gevaarlijk en dodelijk. Zo belandde een scherp aangesneden voorzet vanaf de linkerkant van het veld bij een spelhervatting plotsklaps voor de voeten van de volledig vrijstaande “Nelis” en die liet dit buitenkansje niet onbenut en scoorde beheerst; 0 – 1.
Nog voordat men bij Antibarbari van die schrik bekomen was, lag de 0 – 2 in de touwen nadat, wederom na een spelhervatting, captain “Lobo” bij een onoverzichtelijke situatie vlak voor de goal, plotseling het leer voor de voeten kreeg en vervolgens het laatste zetje meegaf; 0- 2 .
Dat was uiteraard een enorme “boost” voor onze mannen. Ondanks het feit dat Antibarbari daarna ook vrijwel continue wel gevaarlijk bleef, gaf dit toch wat extra rust bij VVH. Het onvermijdelijke gebeurde echter vlak voor rust alsnog. Eerst werd nog een doelpunt van de Rotterdammers afgekeurd i.v.m. geconstateerd buitenspel. Na een snelle aanval over de rechtervleugel werd kort daarna een afgemeten voorzet bij de eerste paal knap afgerond door de aanvoerder (en spits) van de gastheren en zo werden de catacomben opgezocht met een 1 – 2 voorsprong.
Onfortuinlijk
In het 2e bedrijf bleef het spelbeeld eigenlijk ongewijzigd. Mo moest achterin de geblesseerd afgehaakte “Vonk” vervangen en koos daarbij voor de JO17 junior Damian Pinckse. Daarbij werd een ruil toegepast, waarbij Damian op rechts terecht kwam en “Bruce” op links. Na een rustige aanloop in de 2ehelft werd de druk op de VVH goal daarna weer steeds heftiger, maar de speldenprikken aan de andere zijde bleven af en toe nog vlijmscherp. Zo verscheen na een knappe counter Romeo alleen voor de goalie van de gastheren, maar die stopte de inzet van “Ro” op knappe wijze en hield daarmee zijn team nog in de race.
Terwijl iedereen begon te denken aan een stunt van jewelste, sloeg het noodlot toch nog toe een kleine 10 minuten voor het einde van de reguliere speeltijd. Eerst had Max nog een antwoord op een keihard afstandsschot vanaf een meter of 25, die hij stijlvol over de lat wist te tikken. Kort daarna dus kon Antibarbari een keer vanuit de omschakeling snel de VVH goal opzoeken. De watervlugge rechterspits zocht daarbij handig het contact met “Bruce”. Overduidelijk buiten het 16-meter gebied (!!!) zocht hij het linkerbeen op om daar vervolgens overheen te gaan. De onpartijdige zag hier een overtreding in (dat kan nog….), maar besloot dit slimmigheidje ook te belonen met een strafschop (en dat kan natuurlijk niet………….). Hevige protesten van onze ploeg, inclusief grensjager “Johnnie”, konden de leidsman echter niet op andere gedachten brengen. Zoals hij het zelf zei: “Dit is mijn (slechte) waarneming!” De strafschop werd vervolgens benut en zo eindigde het duel zonder winnaar in de reguliere speeltijd op 2 – 2. Verlengen dus…
Wonderschoon
De verlenging werd vervolgens een ware slijtageslag. Beide ploegen gingen in de bloedhitte tot het gaatje. De hitte was de trainer van Anti-B inmiddels zodanig naar het hoofd gestegen, dat hij na een scheldkanonnade op “Johnnie” en tegen de scheidsrechter, door laatstgenoemde weggestuurd moest worden.
Bij VVH was inmiddels JO19 junior Tom Schwiebbe ook in het veld gekomen voor de leeg gestreden Romeo. Doel was de versteviging van ons middenveld. In de 1e helft van de verlenging kropen we nog door het oog van de naald, toen een ook voor Max onbereikbare schuiver uiteen spatte op de paal!Maar in de 2e helft van de verlenging viel uiteindelijk toch de beslissende 3 – 2 voor Antibarbari. Althans, zo leek het!
Vlak na deze domper, rechtte “Nelis” nog eenmaal de rug en verschalkte met een lob over 40 meter de iets te ver voor zijn doel opgestelde keeper van de studentenclub. Een fantastische goal, die je zelf gezien moet hebben om het te geloven. Wonderschoon, en wederom was de stand in evenwicht.
Kleine “Ro” werd nog vervangen door stormram “Gijzer” in de slotfase, maar er veranderde niets meer in de stand. Penalty’s moesten nu de beslissing brengen.
De andere Max
De zenuwslopende penaltyreeks werd afgewerkt volgens het ABBA systeem. Na 5 penalty’s ieder was de stand nog altijd in evenwicht (4 – 4). Daarna moest er om en om geschoten worden. Ook de 6e poging van beide teams was raak. Vervolgens kwam onze keeper, de andere Max (Tuinenburg, jawel zoon van de beruchte en beroemde Steven), aan bod om een penalty te nemen en hij scoorde met een strakke schuiver in de linkerbenedenhoek. De daarop volgende penalty van de Rotterdammers werd rechts onderin geschoten, maar………….subliem gepakt door Max!!!!!
De daarop volgende ontlading laat zich raden. Groot compliment voor deze jongens, die ondanks het gemis van een aantal vaste krachten en dankzij de inzet van een 3-tal fantastische junioren en gesteund door een enorme veerkracht, het onmogelijke voor elkaar kregen.
De mannen van Mo zijn nog altijd in de race om zich in dit fantastische seizoen, na het behalen van een periodetitel, te plaatsen voor de Res.Hoofdklasse. Dat kan toch eigenlijk niet voor zo’n klein cluppie? Of wel soms?
Op 2e Pinksterdag kruisen we de degens met het Schiedamse Excelsior’20. Een oude bekende uit de competitie, waartegen 2x gelijk gespeeld werd. Zeker niet kansloos dus. Komt dat zien!
Opstelling VVH 2
Tuinenburg; Honkoop, D.de Bruijn, J. Wolff ©, M. de Bruijn (Pinckse); S. de Bruijn (Schoonderwoerd), D. Schröder, Mulder; R. Dongelmans, R. Schröder (De Jong), Rietveld (Schwiebbe)
Don L.
